دياناي اين روزا...

 

 

دختر گلم

 

 

ازخداميخواهم  

 

 درزمان ناتوانیت، آن زمان که مادری نیست به تو خدمت کند دیگران به تو محبت کنند.

 

من تو رامیان نه مردم عادی بلکه میان جهانیان صداخواهم کرد

 

و چشم براه بازتاب صدایت خواهم ماند

 

حتی اگرزمزمه کنی مادر......

 

 

من خواهم شنید احتیاجی به بلند صدا کردنم نیست....

 

 

نفسم درآستانه    ماهگیت برایت آرزو میکنم 

 

همچون پرنده ای باشی که بر روی شاخه ای سست آوازمیخواند، شاخه می لرزد ولی پرنده میخواند

 

 

چون اطمینان دارد که پرواز را میداند.

 

تونیزچنان باش....

 

 

دياناي عزيزم ديدن لحظه لحظه بزرگ شدنت و شيطنتات و خواستنهات بسيار لذت بخش و شيرينه. از خدا ميخوام هيچ خونواده اي رو از تماشاي اين صحنه هاي قشنگ محروم نكنه.

 

 

اين روزا كلمه بابايي رو خيلي زيبا ( بابيي، بايي، و گاهي بابايي ) تلفظ ميكني. آب هم ميگي .  بيشتر اطرافيان رو با كلمه آبه صدا ميكني. اينو و اونو هم ميگي .  

 

واسه قهر كردنم كه به طرف يه مسير دور ميدوي و حالت سجده ميشي و الكي گريه ميكني تا بيايم دنبالت...

 

 

 

 

 

 

بلد شدي ابروهاتو پايين ميكشي و دعوامون ميكني...

 

 

 

ديگه از تخت و مبل بالا ميري و كليد لامپ و بالا و پايين ميزني....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وقتي بابايي  دستاشو پشتش جمع ميكنه و راه ميره و فكر ميكنه نگاش ميكني و سريع تقليد ميكني...

 

 

 

 

 

 

اين روزا يه جاي جديد واسه نشستن پيدا كردي... 

 

 

 

از بازي كردن با گيره و مكعب ها  خوشت مياد

 

 

 

 

 

 

بيشتر وقتام كه تو آشپزخونه اي...

 

 

 

 

از عروسكات وقتي آهنگ ميزنند خوشت مياد

 

 

 

بعد كه آهنگشون تموم شد ؟؟؟

 

 

 

 

 

نميدونم چرا وابستگيت به شير خودم بيشتر شده و شبها حتما بايد تو آغوش خودم بخوابي و يه پاتم بندازيش روبدنم. مثل يه گنجشك كوچولو ...

 

 

 

 

عكسهاي عيد فطر93

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

يك روز در طبيعت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

دوستت داريم عزيزم...